Уақыт өте келе, біз соңғы 10 немесе, тіпті, 20 жыл өмір артта қалғанын байқамаймыз. Біреу өткізіп алған сәттеріне өкінеді, біреу берілген мүмкіндіктері үшін тағдырға риза. «Высота» филиалының ардагері Жамила Андрусқызы бізге өзінің өмір тарихын айтып берді.

  Омарова Жамила Андрусқызы 1959 жылы 8 қыркүйекте Жезқазған облысында (Дарья станциясы) көп балалы отбасында дүниеге келген: әкесі Смағұлов Андрус – жұмысшы, теміржолшы, анасы – үй шаруасындағы әйел Смағұлова Күләш, ағасын және сегіз қарындасын тәрбиелеп өсірген, Дарья станциясында тұрған.

  Ата-анасының Қарағанды облысына көшуіне байланысты Жамила 1967 жылы Оросительная орта мектебіне, бірінші сыныпқа барды. 1977 жылы мектепті бітіргеннен кейін, ол еңбек жолын Қарағанды тау-кен шахталарын жөндеу зауытында механикалық цехтың токарі болып бастады.

  Совхоздағы жас қызға бейтаныс қалалық әуре-сарсаң ойландырып, туған жеріне оралуға мәжбүр етті. 1978 жылы Жамила қуана-қуана үйіне оралып, бала күтушісі болып балабақшаға жұмысқа орналасады. Балалармен жұмыс қыздың өміріне өз үлесін қосты, 1979 жылы жақсы жұмысы үшін тәрбиеші болып ауыстырылды. Балабақшада жұмыс істей жүріп, Жамила оқу туралы ойланып, 1979 жылы Балқаш педагогикалық училищесінің сырттай бөліміне «мектепке дейінгі тәрбие мамандығы» бойынша оқуға түседі. Үнемі білімін арттырып, балалармен жұмыс жасайды, совхоз басшылығы Жамиланы балабақша меңгерушісіне ауыстырады. Отбасы жағдайына байланысты жанұясы қайтадан Дарья станциясына көшеді, онда Алматы темір жолының Ленин орденінің №150 балалар комбинатында Жәмила өзінің еңбек жолын тәрбиеші болып жалғастырды.

  Жас қыз болашақ өмірлік серігіне ғашық болады және 1983 жылы жас отбасы құрылады. Тұрмысқа шыққаннан кейін жас жұбайы Жамиланы Қарағанды облысының Мичурин ауданының Южный ауылына апарады, онда Гүлзия мен Динара деген екі сұлу қыз туады. 1983 жылы Жамила Балқаш педагогикалық училищесін бітіргені туралы диплом алып, мектепке дейінгі мекемелерде тәрбиеші біліктілігі берілді. 1986 жылы декреттік демалыстан кейін ол өзінің еңбек жолын балабақшада жалғастыруға шешім қабылдады, бірақ сол кезде штатта бос орын болмағандықтан ауруханаға физиокабинет санитары болып жұмысқа тұруға мәжбүр болды. Өзінің мінезінің, қайырымдылығының, жұмысқа қабілеттілігінің және адамдармен жұмыс істей білуінің арқасында ол стационарда емделуге келген ұжым мен халықты өзіне баурап алды. 1991 жылы аурухана басшылығы өз міндеттерін адал атқарғаны үшін шаруашылық бөлімінің меңгерушісі болып ауыстырылды. Бірақ ол әрқашан үлкен мүмкіндіктерді іздеуге, өзінің әлеуетін өзін-өзі жүзеге асыруға ұмтылды.

  Тағдыр көп күттірмеді және 1999 жылы оған сол кезде бос орын болған «Высота» филиалында бөлім бастығы лауазымы ұсынылды. Ол жұмысты білмеді, бірақ алдағы қиындықтардан қорықпады және «мен мұны істей аламын» деп шешті. Технологиялық бөлім бастығының, тоңазытқыштың жұмысы сол кезде бұл туралы түсінігі жоқ адам үшін қиын болды. Жұмыс материалдық жауапкершілікті қамтыды: тауарлар, қабылдау, сақтау, босату, төбелік және қабырғалық батареяларды еріту, экрандарды жылтырату, жаңа, алғаш рет естіген сөздер, сонымен қатар бүкіл бөлімді басқару.

  Басында өте қиын болды: қандай жұмысқа қанша уақыт қажет екенін білу үшін әрқашан және барлық жерде өзі қатысып, механикалық тазалау, қар мен мұзды тиеу жұмыстарын жүргізді. Жалпы, бөлім бастығы бола тұра іс жүзінде лифтші-жүк тиеушіден бас маманға дейінгі еңбек жолын өтті. Жамила бәрін есептей білді, жұмыс қайнап, тауарлық-материалдық құндылықтарды тиеу немесе түсіру жұмысы тоқтап қалмауы үшін жұмыс процесін реттей білді. Өзінің жеке үлгісімен өскелең ұрпақты филиал игілігі үшін еңбек етуге үйретті, қайырымды және мұқият тәлімгер бола отырып, бірнеше жас маманды тәрбиеледі. Сонымен қатар, 2002 жылы Жамила Қарағанды қаржы институтына түсіп, 2006 жылы коммерция бойынша маман дипломын алды. Филиалдағы жұмыс өтілі 20 жылдан астам. Жоғары адами қасиеттері үшін оған талай рет ақыл-кеңес сұраған кездер болды. Ол әрқашан көмек қолын созуға дайын.

  Өзінің жасы мен лауазымдық жағдайына қарамастан Жамила өз кенті мен Филиалдың өміріне белсене қатысып, волейболдан Үздік ойыншы болды. Филиал қызметкерлері Нұр-Сұлтан және Талдықорған қалаларына спорттық іс-шараларға барғанда, олардың арасында біздің ардагер Жамила Андрусқызы да болды. Ол қызметкерлер мен олардың балаларына арналған жаңа жылдық балалар ертеңгіліктерін бірнеше рет өткізді, кез-келген жұмысты мерекеге айналдырды, әрқашан қуанышқа толы болды. Ол қиын жағдайларда тез шешім қабылдап, жауабының жолын таба білді, оның сүйікті ұраны: «ештеңе етпейді» және «үмітсіз жағдайлар жоқ». Ол әрдайым: «әр нәрсенің шешімі бар, сіз соған жету жолын іздемейсіз» дейтін.

  Филиалға сіңірген еңбегі үшін Жамила ҚР ТЖМ Мемлекеттік материалдық резервтер комитетінің ведомстволық марапаттармен наградталды.

  Бүгінде біздің ардагеріміз өзіне лайықты орынбасарлар дайындап, зейнеткерлік демалыста алты немересін тәрбиелеп отыр.

«Высота» филиалы